مرتضای نیک نهاد در وبلاگ جدیدش که انشاالله تدوام بیشتری داشته باشد یک سوال پرسیده که چرا اهالی فرهنگ و هنر استان این روزها اینقدر کم کار شده اند. و چقدر فعالیت های هنری در شهر کم دیده می شود. یا اصل سوال به این شکل است که : «آیا به کسالت فرهنگی در مقطع فعلی معتقدند و اگر هستند چرا ؟» که خطابش به من و تنی از دوستان بود که در این پرسش سهیم باشم.
اگر چه دوست داشتم به نکات بیشتری اشاره کرده که به زعم خود از زوایای گوناگونی به این رویداد نگاه کنم اما پیشتر دوستان خوبم بهشب و جغد بندری به نکاتی اشاره کردند که از تکرار آن صرف نظر می کنم.
کم کاری و بی توجهی نهاد فرهنگی و هنری استان «اداره کل فرهنگ و ارشاد استان هرمزگان» و همچنین «نبود برنامه ریزی مشخص توسط گروه های هنری» نکاتی بود که این دو عزیز در وبلاگ هایشان به آنها اشاره کردند.
اما یک نکته را در کنار مشکلات این چنینی باید در نظر گرفت و آن هم این است که هر هنرمند باید وقتی را صرف پر کردن آن چیزهایی در درون خود کند که با پدید آوردن اثرش از درونش تخلیه شده. این تخلیه ی ممکن است ماه ها زمان بگیرد تا احساس و حال و هوای تازه تری جایگزینش شود.
نگارنده بر این عقیده است بعضا افرادی که همچون کارخانه ی تولید سیمان مبادرت به خلق آثار به اصطلاح هنری می کنند لفظ هنرمند را نمی توان بر آنها نهاد. معمولا این افراد فضای هنری جامعه را با آثارشان آلوده می کنند. و بعضا آثار تولیدی به درد لای جرز دیوار می خورد.
آثاری که «تنها» بوی پول می دهد.
حالا با این اوصاف و با این تعداد اندک هنرمند در سطح جامعه ی کوچک خودمان به نام هرمزگان مگر چقدر می توان توقع داشت که همیشه گروهی در حال اجرا، نمایشگاهی در حال برگزاری و فیلمی در حال ساخت باشد؟
خب خدا را شکر هنوز بندرعباس آنقدر بزرگ نشده که کم کم تبدیل به شهرک صنعتی کارخانه های سیمان شود. هنوز آنقدر آثار تولیدی بوی پول نمی دهند که روحیه ی کاسبکارانه جای روحیه ی هنرمندانه را بگیرد.
همین که گاهی گروهی . نمایشگاهی . فیلمی ساخته می شود بهتر است تا گالری ها پر شود از کاسبانی که شغلشان شبیه به هنرمندان است و بازاریان روی صحنه ی تئاتر دیده شوند.
با این اوصاف علاوه بر گزینه ی شماره ی یک که در بالا به آن اشاره شد، موارد زیر می تواند دلایل کسالت فرهنگی باشد در مقطع فعلی.
۱ – تعدادی از هنرمندان مشغول پر کردن خود از لحاظ مطالعه و تمام آن چیزهایی هستند که در آثار قبلی خودشان تخلیه شده است.
۲- تعدادی از هنرمندان موارد بالا را انجام نمی دهند و احتمالا کار خاص دیگری هم نمی کنند.
۳- تعدادی از هنرمندان دارند با مشکلات زندگی خود دست و پنجه نرم می کنند و فرصت کار دیگری را ندارند.
۴- تعدادی از هنرمندان زمان خلق اثرشان رسیده و از هیچ جا حمایت نمی شوند.
۵- تعدادی از هنرمندان احتمالا اول اشتباهی مسیر هنر را انتخاب کرده اند و حالا فهمیده اند چه اشتباه بزرگی کرده اند که در این مملکت پشیزی برای هنر و هنرمند کسی ارزشی قائل نیست و رفته اند دنبال زندگی خودشان و کم کم دارند چیزی به نام هنر را فراموش می کنند.
یا
۶- تعدادی از هنرمندان در صدد راه اندازی یک کارخانه ی سیمان هستند. احتمالا تا مدت دیگری افتتاح می شود.
پ . ن : از این دست موارد زیاد است. چیزی به ذهنتان رسید اشاره کنید.
چقدر دلت پر شده پسر.اعصاب نداریا
:)
ممنونم شهاب عزیز
خواهش می کنم مرتضا جان.
۵فقط ۵ البته گزینه ۷ هم میشود اضافه کرد: که تا اواسط سال ۹۲ وضع به همین منوال خواهد بود البت بدتر هم خواهد شد !.
در یک اوضاع نا بسامان کشتی انقریب به گل نشسته ای هستیم به قول احسان جان.
مم نون لی عزیز:-)
خواهش می کنم. :)
من از همان دسته شماره ۵ هستم . هنر استان کسالت نداره هنرمندان استان کسالت دارن
شاید واقعا فقط همینه دلیلش.