از وقتی که رزتا، در فیلم «روزتا» ساخته برادران داردن تصمیم گرفت که دوستش که چندین بار در مقاطع مختلف به او کمک کرده را لو دهد تا به هر قیمتی که شده  شغلی بدست آورد، تا زمانی که ساندرا در فیلم «دو روز و یک شب» ساخته‌ی همین دو کارگردان حاضر نشد به هر قیمتی شخصی از شغلش اخراج شود تا او به سر کار سابقش برگردد، ۱۵ سال طول کشید. آن نگاه انسانی که رزتا در انتها به خاطر ناراحتی از کاری که انجام داده باعث شد خودش از شغل بدست آمده استعفا دهد. آن نگاه انسانی که دوستش در انتها به نوعی او را با هر رفتار اشتباهی می‌بخشد، در فیلم «دو روز یک شب» کامل‌تر شده و شخصیت به خاطر به دست آوردن یک شغل دست به هر کاری نمی‌زند. «دو روز و یک شب» را شاید ادامه داستان همان دختر فیلم «روزتا» باید دانست که حالا باز در یک دو راهی اخلاقی قرار گرفته. دوراهی که این بار بدون عذاب وجدان از یک امتحان اخلاقی سربلند بیرون می‌آید. برادران داردن در کنار اینکه فیلمسازان درجه یکی به حساب می‌آیند، معلمین اخلاق هم هستند که به نوعی اصغرفرهادی شاگرد این سینمای اخلاق‌مدار به شمار می‌آید. بعدتر به شباهت سینمای فرهادی و این دو برادر بیشتر خواهیم پرداخت. اگر شناختی از سینمای برادران داردن ندارید از امروز دیدن آثار این دو فیلم‌ساز را در برنامه خود قرار دهید. سینمای به شدت ساده اما عمیق.

بدون نظر موضوع: سینماتوگراف

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.