فیلم فرانسوری عاشق یک روزه به کارگردانی فیلیپ گرل محصول سال ۲۰۱۷ داستان دختر جوانی (جین) را روایت می‌کند که پس از مشاجره با شریک زندگی‌اش به خانه پدرش باز می‌گردد. در این بازگشت متوجه می‌شود که پدرش با دختری (آریان) که هم سن اوست و یکی از دانشجویانش هم هست زندگی می‌کند. پس از گذشت مدتی روابط خوبی بین جین و آریان شکل می‌گیرد. در جریان این دوستی جین پی به ضعف‌های شخصیتی خود می‌برد و سعی می‌کند با نبود معشوقش مَتئو کنار بیاید و از سویی متوجه می‌شود پیش از این آریان برای یک مجله بزرگسال به عنوان مدل چند عکس برهـنه گرفته است. اما این دلیلی نیست که بخواهد خللی در رابطه آریان با جین یا آریان با پدرش بوجود بیاورد. پدر جین زمانی که متوجه می‌شود آریان برای چندمین بار به او خیانت کرده این رفتار را بر نمی‌تابد و با او مشاجره می‌کند. آریان مدتی بعد جین و پدرش را ترک می‌کند. جین هم دوباره به پیش متئو باز می‌گردد. شاید اگر شناختی از کارگردان این فیلم، فیلیپ گرل نداشته باشید اولین چیزی که به ذهن خطور می‌کند این است که کارگردان، جوانی سی و چند ساله است و از پی تجربه رو به ساخت چنین فیلم ساده‌ای آورده اما سادگی در طراحی صحنه، فیلمنامه و شخصیت‌هایی که به آرامی وارد داستان شده و به همان آرامی خارج می‌شوند، گفتار متنی که شاید برایتان در نگاه اول عجیب باشد و بعد با آن کنار می‌آیید، داستان سرراستی از عشق و خیانت همه و همه دستپخت کارگردانی هفتادساله است که حالا با تجربه ساخت بیش از ۳۰ فیلم سینمایی، تلویزیونی و کوتاه به آن سادگی رسیده که فیلم در ایجاز دنیای ساده آدمهایی را به تصویر می‌کشد که به دنبال عشق هستند. به دنبال ثبات در اندک فضایی هستند که در اختیارشان قرار گرفته. عاشق یک روزه از آن‌دست فیلمهایی‌ست که اگر چه داستان پر پیچ و خمی ندارد اما ریتم آهسته روند اتفاقات در فیلم شما را خسته نمی‌کند و آرامش خوش‌آیندش در سیاه و سفید تصاویر دو چندان شده است.