دنیا با مرگ من پایان می پذیرد
و پس از آن همه آدمها بیکار
و به من می خندند
تمام درخت ها بی استفاده و زمین که تمامش را یکجا ندیده ام
شاید تو را روزی در یکی از همین خیابان ها ببینم…
امسال از اونجا که باید فیلمی با عنوان (( میلیونر زاغه نشین )) جایزه بهترین فیلم رو در اسکار می گرفت و از آونجا که من به شخصه از برخی فیلمهای دیوید فینچر هالیوودی لذت می برم بعد از دیدن فیلم (( سرگذشت شگفت انگیز بنجامین باتن )) به نکته جالبی برخوردم و دوست داشتم که گذاشتن این مطلب با جایزه گرفتن این فیلم همراه می بود و اگر چه این فیلم بر خلاف باقی آثار فینچر ساختار کلیشه ای تری دارد ولی به هر حال زیاده گویی نکنم…
سال گذشته داستانی نوشتم که نیمه کاره ماند و دیگر هیچ وقت ادامه اش را ننوشتم. با خواندن نیمه داستان در ادامه مطلب به نکته ای که می خواستم بگم پی می برید…
خلاصه داستان فیلم بنجامین باتن :
بنجامین در بدو تولد با ظاهری پیر به دنیا می آید. با گذشت زمان و بالا رفتن سن بنجامین او ظاهر جوان تری پیدا می کند تا اینکه در لحظه مرگ در آغوش همسر سابقش و در قنداق می میرد…