داستان پیرزنی که داشت از کنار مناره  تازه ساخته شده ای در اصفهان می گذشت را شنیده اید؟
آورده اند در حدود ۷۰۰ سال پیش، در اصفهان مسجدی بزرگ می‌ساختند. ولی چند روز پیش از گشایش مسجد، کارگرها و معماران جمع شده بودند و آخرین خرده کاری ها را انجام می‌دادند.   پیرزنی از آن جا رد می شد وقتی مسجد را دید به یکی از کارگران گفت: بر این باورم یکی از مناره ها کمی کژ است!  کارگرها خندیدند. اما معمار که این سخن را شنید و زود پاسخ گفت: چوب بیاورید!  کارگر بیاورید! چوب را به مناره تکیه بدهید. فشار بدهید….!!! فششششششااااررر…!!!  و مدام از پیرزن می پرسید: مادر، درست شد؟!!  مدتی طول کشید تا پیرزن گفت: بله! درست شد!!! سپس سپاسگزاری کرد و برای معمار و کارگران کرد و رفت…  کارگرها حکمت این کار بی‌هوده و فشار دادن مناره را از معمار با تجربه پرسیدند؟!  معمار گفت: اگر این پیرزن، در بارة کژ بودن این مناره با دیگران سخن می‌گفت و شایعه پا می گرفت، این مناره تا ابد کژ می ماند و دیگر نمی‌توانستیم اثرات منفی این شایعه را پاک کنیم…  این است که من گفتم در همین آغاز جلویش را بگیرم !
این مطلب را اینجا خواندم.

خوبیار سالاری
خوبیار را می توان پیوند دهنده ی نسل پیشین سینماگران هرمزگانی همچون فروزان کهوری، مرحوم گرمساری و موسی کمالی دانست که کماکان به فعالیت های خود ادامه می دهد. مهمترین فیلم او «نام من بشکرد» است، فیلمی تاثیر گذار که در بیست و پنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران در سال ۸۷ توانست مخاطبین بیشماری را تحت تاثیر قرار دهد. این فیلم به درخواست مخاطب های جشنواره تکرار شد.

برادران رضایی(احسان رضایی- ایمان رضایی)
همیشه فیلم های برادران رضایی حرف و حدیث هایی را با خود به همراه داشته است. چه از لحاظ فرم که غالبا سعی بر آن دارند از فرم های رایج در مستند سازی یا قصه گویی بگریزند و چه در مرحله ی نمایش که غالبا مورد بی مهری اداره های مربوطه ی بازبینی قرار می گیرند. تا به حال مجوز نمایش برای دو فیلم آنها به نامهای «جنگ در همسایگی» و «کشند قرمز» صادر نشده است. «کشند قرمز» و «د هند آف گاد» از این دو برادر فیلمساز از آثار متفاوت مستند در استان هرمزگان به حساب می آیند. فیلم «د هند آف گاد» تا به حال در جشنواره های اردی بهشت، جشنواره منطقه ای سنندج، جشنواره فیلم کوتاه تهران، جشنواره تصویر سال، جشنواره ی هنرهای تجسمی فجر راه پیدا کرده است. همچنین این فیلم در جشنواره ی اردی بهشت جایزه ی بهترین فیلم مستند تجربی را کسب کرده است.

مهرداد امیرزاده
مهرداد امیرزاده با سابقه ی طولانی حضورش در سینمای استان آثار کمی را ساخته است. اولین فیلم او به نام« take it easy» را می توان یکی از آثار متفاوت سینمای استان دانست. این فیلم تشکیل یک زندگی مشترک را به سادگی به تصویر می کشد. این فیلم که سال ۸۵ توسط محمدرضا اصلانی نیز تحسین شده بود اجازه نمایش در جشنواره ای را کسب نکرد. مهرداد پس از این فیلم دو فیلم مستند و یک فیلم داستانی نیز ساخته بود. مستند «سبابه بر رنگ» که به زندگی حسین احمدی نسب، نقاش و کارگردان هرمزگانی می پردازد در  بیست و پنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز حضور داشت. فیلم «انتهای راهرو هفت دقیقه» نیز توانست از جشنواره ی هشتم اردی بهشت جایزه بهترین تصویربرداری را کسب کند.

حامد کریمی پور
حامد کریمی پور نیز همچون مهرداد امیرزاده با حضور طولانی اش در سینمای کوتاه آثار کم اما مهمی را در کارنامه ی خود دارد. فیلم «لوح محفوظ» ساخته ی مشترک او و امیرحسین فتوحی فیلم شاعرانه ایست که به زندگی مردم در حاشیه ی ساحل می پردازد. این فیلم پر از تصاویر زیبا و سرشار از زندگی است. فیلم بعدی او به نام «آواز و پریزاد» که اثری مستند داستانی از زندگی «قنبر راستگو» جفتی نواز مطرح هرمزگانی است، یکی از آثار مهم در سینمای استان به شمار می رود. کارگردانی صحیح و اصولی، پیوندی خوب بین دنیای واقعی راستگو و فضای ذهنی هنرمند ایجاد می کند. حامد پس از این فیلم، مستند نیمه بلند «کنیز» را کارگردانی کرده است.

مرضیه دهقانی
شاید بتوان به جرات گفت یکی از فعال ترین سینماگران استان مرضیه دهقانی است، او بیش از ده سال است که فعالیت های سینمایی خود را آغاز کرده است. در این مدت قریب به ۱۲ فیلم مستند و داستانی ساخته که فیلم داستانی «آن روز که…» در جشنواره فیلم کوتاه تهران در سال ۸۰ (هجدهمین دوره ی آن) حضور داشته، همچنین این فیلم در جشنواره بین المللی رشد مقام سوم را کسب کرده است. این فیلم پیش از جشنواره فیلم و عکس اردی بهشت، در اولین هفته فیلم و عکس مسافر اردی بهشت نیز به نمایش درآمده است. او همچنین به عنوان دستیار کارگردان و منشی صحنه در بیش از ۱۵ فیلم کوتاه و سریال درون استان و قریب به ۷ سریال با گروه های خارج از استان همکاری داشته است. «عروسی در محرم»، «پرستوی کنارو» و همچنین–«گل حنیر» سه اثر آخر این کارگردان هرمزگانی است. تا کنون ۶ فیلمنامه ی کوتاه مستند وی از طریق برخی ارگان ها نیز خریداری شده است.

محمود شهبازی
فیلم «فیش آی» ساخته ی محمود شهبازی از معدود آثار داستانی در ایران است که تمام آن زیر آب تصویربرداری شده است.یک فیلم کوتاه داستانی که تماماَ در نقد رفتار غیرانسانی جنگ است. «فیش آی» در بیست و ششمین جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز به نمایش درآمد. این فلیم همچنین در جشنواره ی فیلم کوتاه وارش و جشنواره فیلم داکا در بنگلادش نیز حضور داشته است. او فیلم «پرواز صبح یکشنبه» که یک مستند نیمه بلند است را به تازگی تمام کرده. «پرواز صبح یکشنبه» در مورد پرواز ایرباس ایرانی است که در تیرماه ۶۷ در آبهای خلیج فارس توسط ناو امریکایی منهدم شد. تا به حال در ایران با این موضع و گستردگی پرداخت در مورد این حادثه فیلمی چون «پرواز صبح یکشنبه» ساخته نشده بود.

محمدرضا رکن الدینی
بلندترین فیلم تجربی استان متعلق به محمدرضای رکن الدینی است، فیلمی با زمان ۹۷ دقیقه به نام «زن که می آفریند». اگر چه مخاطب فیلم های او غالبا خاص هستند، اما دو فیلم او به نام های «از دفتر خاطرات یک دختر جوان» و «زندگی زیبا» به جشنواره ی همقدم پاریس راه پیدا کرده اند. فیلم «از دفتر خاطرات…» نیز در جشنواره ی پروین اعتصامی نیز حضور پیدا کرده است. فیلم صامت «من در محدوده ادراک» یکی از آخرین آثار اوست که توانسته در سکوت کامل شرایط و روابط زن و مرد را در جامعه ایران به تصویر بکشد.

حسن بیداروند
یکی از آثار مینیمال سینمای کوتاه هرمزگان را می توان «یک پلان بلند» از حسن بیداروند دانست. فیلمی ساده و خوش ساخت که به نقد رسانه می پردازد. این فیلم یک پلانه، توانست در جشنواره ی فیلم های ایرانی کانادا نیز حضور داشته باشد. بیداروند علاوه بر مشغله ای زیادی که تدریس برای او ایجاد می کند فیلمسازی اش را رها نکرده است. او در سال ۸۹ توانست جایزه ای را برای فیلم «ثانیه های به جا مانده» از جشنواره ی اردی بهشت کسب کند. این فیلم برگرفته از داستانی کوتاه نوشته ی «پونه ابدالی» است.

مرتضی نیک نهاد
مرتضی نیک نهاد پیش از آغاز فیلمسازی با تجربه های زیادی که در زمینه ی تدوین و ساخت تیزر و آیتم های تلویزیونی کسب کرده بود، اولین فیلمش را با نام «گفتگوی منتشر نشده ی ژاله» ساخت که این فیلم توانست در جشنواره‌ی اردی بهشت، جشنواره‌ی منطقه ای سینمای جوان و جشنواره دوربین دات نت جوایزی را برای او و گروه تصویربرداری اش به همراه داشته باشد. این فیلم همچنین در جشنواره ی پروین اعتصامی، جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز حضور داشت. «برف در بندرِ عباس آقا» دومین ساخته اوست که تا کنون با یک نمایش در جشنواره اردی بهشت  جوایزی را برای او به دست آورده است. با این دو اثر می توان دریافت که نیک نهاد توانایی ساخت آثار گسترده تر (از لحاظ زمان و تولید) داستانی را دارد.

عبدالعزیز قاسمی
صداو سیما و فضایی که بر تلویزیون ایران حاکم است گاه شرایط را برای ساخت آثار ماندگار پیچیده می کند. عبدالعزیز قاسمی توانست به همراه مسعود میرزایی در همان فضای بسته ی تلویزیون، مستندی بسازد که هیچ کم از مستندهای استاندارد حیات وحش در جهان ندارد. این فیلم مستند به نام «مانگرو» به پوشش متنوع گیاهی و جانوری موجود در جنگل های حرا می پردازد. فیلمی خوش ساخت که توانست در جشنواره ی اردی بهشت و سینما حقیقت جوایزی را برای این فیلم کسب کند این فیلم همچنین در جشنواره سی ام فیلم کوتاه تهران نیز حضور دارد. از این فیلم دو نسخه با موسیقی و گفتار متن موجود است.

علیرضا احمدی
یکی از بحث برانگیز ترین فیلم هایی که توانست جوایز زیادی را برای احمدی به ارمغان بیاورد فیلم «دور دست» بود که در جشنواره ی اردی بهشت و نهال نیز حضور پررنگی داشت. فیلمی که توانست صحنه های اکشن را به سینمای کوتاه نیز بکشاند، تصویرهای خوب مسعود میرزایی نیز از نقاط قوت این فیلم به شمار می رود. این فیلم به خواست مخاطب های جشنواره فیلم کوتاه در جشنواره ی بیست و پنجم فیلم کوتاه تهران اکران مجدد شد. اثر بعدی او «با من حرف برن» که یک فیلم کوتاه خوش ساخت و موفق از آب درآمد در جشنواره های مختلفی برای این کارگردان جوایزی را به همراه داشته است.

امین درستکار
امین درستکار تا کنون یک فیلم را بیشتر کارگردانی نکرده است که برای او دو حضور و یک جایزه را به همراه داشته است. فیلمی با نام «نسل» که توانست در جشنواره‌ی اردی بهشت جایزه ی ویژه ی هیئت داوران را به همراه داشته باشد، این فیلم در جشنواره ی همقدم پاریس نیز حضور داشته است.

 داوود مرزی زاده
به واسطه ی حضور مرزی زاده در اداره ی محیط زیست هرمزگان، دغدغه های محیط زیستی در آثار او مشهود است. اکثر فیلم های او در جشنواره های گوناگون حضور داشته است. فیلم های آفرینش و بودن در جشنواره ی همقدم پاریس، سرزمین زیبای من در جشنواره ی رشد. جایزه ی بهترین فیلم منطقه ای محیط زیست برای فیلم «خرسین» و جایزه ی ویژه ی  هیئت داوران برای فیلم دوشوک در جشنواره منطقه ای محیط زیست از افتخارات این مستندساز هرمزگانی است.

مینا صادقی
مینا صادقی با اولین حضورش در فیلم کوتاهی به نام «پرواز از دریا» که خودش کارگردانی کرده بود نشان داد که می تواند بازیگر خوبی در مدیوم سینما باشد. او حضوری کوتاه اما تاثیرگذار در این فیلم داشت که توانست در جشنواره پنجم اردی بهشت جایزه ای را برایش به همراه داشته باشد. او پس از این فیلم مستندی را کارگردانی کرد که به معرفی یکی از بدلکاران هرمزگانی می پرداخت.

سیامک دلنواز
تا به حال سه فیلم را در کارنامه ی خود ثبت کرده است. فیلم بنی آدم که اولین فیلم اوست یکی از آثار خوب اقتباس شده در فیلم های کوتاه استان به شمار می رود. این فیلم بر اساس داستان کوتاهی از حبیب احمدزاده، نویسنده جنگ ساخته شده است . او همچنین دو فیلم دیگر با عنوان های «صوراسرافیل» و «پور یا پوچ» را کارگردانی کرده که فیلم پر یا پوچ در جشنواره هفتم اردی بهشت نیز به نمایش در آمد.

ابراهیم پشتکوهی
ابراهیم پشت کوهی را غالبا با ساخت آثار ماندگار در حوزه ی تئاتر می شناسند. آثاری که توانسته بود در جشنواره های مهم ملی و بین المللی افتخاراتی را برای تئاتر و هنر استان به دست آورد. او از سال ۸۵ تا کنون چند فیلم کوتاه را کارگردانی کرده است، فیلم «انتشار گنجشک» که به زندگی منصور نعیمی(سینماگر، عکاس و پژوهشگر) هرمزگانی می پردازد در بست و سومین جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز حضور داشت. رگه هایی از سورئالیسم را می توان در سینمای پشت کوهی دید، چه در فیلم «انتشار گنجشک»، چه در فیلم تجربی «دادا بی دادا» و یا چه در فیلم «سیاره ی خورده شده» که سال ۸۷ در جشنواره فیلم اردی بهشت نیز به نمایش در آمده است.

منیژه آقایی
تا کنون دو فیلم کوتاه را کارگردانی کرده و بیش از آن در چندین فیلم کوتاه داستانی و سریال به عنوان بازیگر حضور داشته است. او از جمله بازیگران خوبی است که مدیوم سینما را می شناسد. با فیلم «این چراغ های خاموش» که به تازگی مراحل تولیدش تمام شده می توان به آینده ی حضور فعال و تاثیرگذار بانوان در سینمای هرمزگان امیدوار بود.

جلیل درویشی
درویشی بیش از آنکه به عنوان کارگردان اثری را ارائه داده باشد، تدوین چندین فیلم مستند و داستانی و تله فیلم را در کارنامه ی خود دارد. اولین فیلم کوتاه وی «عصر یک روز خوب» به عنوان پروژه ی پایانی دانشجویی او محسوب می شود، این فیلم در جشنواره ی هشتم اردی بهشت به نمایش در آمد.

جواد اخشابی
شاید چندسالی از ساخت فیلم کوتاه فاصله گرفته اما اوایل دهه هشتاد توانست با  فیلم «سوخته دلان» دو جایزه از جشنواره عاشورایی شیراز و جشنواره دانشجویی مشهد کسب کند.

 پ.ن ۱: علاوه بر اسامی بالا افرادی هستند که به سینمای استان کمک های زیادی کرده اند، از جمله رهبر امامدادی و مسعود میرزایی که همیشه به عنوان تصویربردار همراه فیلمسازان بوده اند، یا مهراب بهرامی  که صدابرداری و صداگذاری فیلمهای کوتاه زیادی را انجام داده است. و یا همچنین زهرا کریمی که شاید تنها یک تیزر را کارگردانی کرده اما ۳ سریال، ۱۲ فیلم کوتاه، ۵ فیلم داستانی نیمه بلند و ۵ مستند را به عنوان دستیار، برنامه ریز و منشی صحنه در کارنامه ی کاری خود دارد.
پ.ن ۲ : اگر فیلمساز جوان و فعالی از قلم افتاده را نام ببرید تا به این متن اضافه شود.
پ.ن ۳ : احسان و ایمان رضایی کتابی را تالیف نموده اند که معرفی سینمای استان هرمزگان از ابتدا تا کنون را شامل می شود. این کتاب در دست چاپ است و تا چند ماه دیگر تمامی مراحل آن طی می شود. احسان رضایی لطف کرده و بخشی از این کتاب که شامل برخی حضورها و جوایز سینمای استان را شامل می شود را دراختیار اینجانب قرار داد می توانید آن را از لینک زیر دانلود نمایید.
دانلود بخشی از کتاب

دو روز پیش «نمایش یک مجموعه ی بدون عنوان» از حسن راستین به پایان رسید. مجموعه ای که می شد بی اغراق یکی از مهم ترین و متفاوت ترین نمایشگاه های عکس این چند وقت اخیر در هرمزگان دانست. مجموعه ای به ظاهر ساده که به سادگی از مخاطبش نمی گذرد، مجموعه ای زیبا از چشم چند نمونه ماهی که می توان شبیه آنها را به راحتی در بازار ماهی فروشان بندرعباس دید. اما حسن راستین تنها چشم ماهی را به ما نشان نمیدهد. او زیبایی نهفته شده در دل طبیعت را بیرون کشیده و به مخاطبش عرضه می دارد.
چاپ و ارائه ی تمام آثار بی شک قرار است چیزی فراتر از یک نمایشگاه عکس باشد. آثار با بافتی که دارند مخاطب را درگیر مفهومی غیر از عکس می کند. هر تابلو به تابلوی نقاشی می ماند که عکاس سعی داشته با دوربینش به هنر دیگری نیز پهلو بزند، که تا قسمتی نیز موفق شده است. همان طور که پیشتر توی خود نمایشگاه برای حسن نوشتم، این نمایشگاه بیشک انتظار مخاطب را برای نمایشگاه های بعدی بالاتر می برد. حسن در این نمایشگاه بیننده را درگیر یک اثر هنری می کند تا یک مجموعه ی عکس های کارت پستالی. به قول احسان که در اینجا نوشته حتی کاغذی که در ورودی نمایشگاه نیز نصب شده هم جزیی از این اثر محسوب می شود.

وبلاگ فراموشی لی برای پنجمین سال پیاپی جایزه ی داستان های ده کلمه ای فراموشی لی را برگزار می نماید. علاقمندان می توانند با مراجعه به پایگاه اینترنتی www.10w.ir در این جایزه ی ادبی شرکت نمایند. جزییات و نحوه ی شرکت در این جایزه را می توانید با مطالعه ی آیین نامه در همان آدرس جویا شوید.

پ.ن : در اینجا از زحمات دوست خوبم محسن مریدی برای طراحی و پیاده سازی این سایت اینترنتی تشکر می کنم. شکیل بودن و روان بودن این سایت ماحصل زحمات این دوست خوب است.