فرصتي بدست آمد تا آخرين شبِ اجراي ِتئاتر ِدوست و همكارم شهاب آبروشن را ببينم ، اين كه “دهاتي” اثرِ قابلِ تحليل و دفاعي ست مقصود ِ اين يادداشت كوتاه نيست ، اما هرچه هست “دهاتي” داعيه ي خاصي ندارد و همين رويكردِ آگاهانه يا غيرآگاهانه به نقطه قوتش تبديل مي شود ، نمايش بدون هيچ فيگور خاصي كوشش مي كند ارتباطش را با مخاطب حفظ كند و تا حدود زيادي موفق است ، هرچند گاهي خودش را آنقدر باور ندارد كه به سمت موقعيت هايِ سهل انگارانه و مجازي مي رود و اين سرفصل را باز مي كند كه اصلاً تئاتر اجتماعي و همراه با زمانه ي خود داراي چه المان هايي ست . علي ايحال دهاتي نشان مي دهد كه آبروشنِ فيلمساز و آبروشنِ كارگردان تئاتر را بايد مجزا از هم مورد بررسي قرار داد و درمورد تفاوت هاي ِ به زعمِ من زيادِ اين دو فضا در آثار آبروشن به گفتگو نشست . نكته ي ديگر يك قدرداني از آبروشن است كه فضا را مهيا كرد اثرش در يك فرآيندِ طبيعي بليت بفروشد و مخاطب جذب كند . اما نكته آخر ، دهاتي هرچقدر كه يك عدنان انصاري كنترل نشده دارد اما از آنسو يك جواد انصاريِ عجيب و غريب دارد ، انصاري بدونِ هيچ تلاشِ ويژه اي با استفاده از امكانات منحصرفردش از جمله صدا و فيزيك و شمايل كلي اش چُنان مخاطب را با خود همراه مي كند كه گمان مي شود كارگردان هيچ تلاشي نمي بايست براي ايجادِ موقعيت هاي كميك بكند و انصاري بي هيچ تلاشي اساساً اين را در خود دارد ، كاش تئاتر هرمزگان فرصت بيشتري به انصاري بدهد. راستي اين اشتباه محاسباتي هيات بازبيني كه ابتدا كار را داراي ارزش هاي لازم براي اجرا در پلاتو تشخيص ندادند و بعد از موفقيت در اجراي كافه ماجرا را باختند و در اثر احتمالا ارزش هايِ پنهاني ديدند و مجوز پلاتو دادند ياداوري اش خالي از لطف نيست.
عکس: محمدرضا مرادی
«مرتضا نیک نهاد»

عزیز دلم
در روزهای سختی که گذشت،
یادم رفت به تو بگویم؛
گور بابای همه آدم‌هایی که روزگار ما را ندیده واژه از زیر بغل نشسته‌شان بیرون می‌آورند میریزند روی سفره مردم،
گوربابای همان‌هایی که طعم دنیای ما را نچشیده واژه های بوگندوی دم نکشیده‌ی روی سفره را قورت می‌دهند.

آهای!گور بابایتان…

هفتمین دوره جایزه داستان های ده کلمه ای فراموشی لی همچون سالهای گذشته در تاریخ اول آذرماه رسماَ آغاز شد.
این رویداد ادبی تا شب یلدا پذیرای داستان‌های ده کلمه ای‌ست که از طریق پایگاه اینترنی این جایزه به ثبت می رسند.
www.10w.ir
هر شرکت کننده می تواند ۵ اثر ارسال نموده و محدودیتی در موضوع و شیوه نگارش این داستان‌ها وجود ندارد.
این جایزه ادبی که بیشتر فرصتی برای تجربه کوتاه روایت های داستانی‌ست افتخار دارد که از اولین دوره این جایزه یعنی سال ۸۸ تا کنون پذیرای آثار هنرمندان هرمزگانی بوده است.

هنرمندانی چون :
محمد سایبانی :‌ بازیگر تئاتر
بهروز عباسی :‌ بازیگر و کارگردان تئاتر
مجید جمشیدی :‌ بازیگر و کارگردان تئاتر
کیوان کمالی :‌ نوازنده گیتارالکتریک
احسان میرحسینی:‌ نقاش
جلیل درویشی:‌ فیلمساز
سیامک دلنواز: بازیگر و فیلمساز
سمیرا پورکهندلی ‌: عکاس
مجید سرنی زاده : بازیگر تئاتر
مجتبی حسن‌زاده :‌عکاس
مهدی ناظری: عکاس
محمدرضا رکن الدینی: فیلمساز
سعیدآرمات :‌ شاعر
معصومه ذاکری : نقاش
علی قاسمی :‌ بازیگر تئاتر
بنیامین جوادی : شاعر
مجیدعباسی : نوازنده سازهای کوبه‌ای
ابوذر نوروزی نژاد :‌ هنرمند تجسمی

داوری این جایزه که در دوره های پیش توسط نویسنده‌هایی چون :‌ محمدچرمشیر، فارس باقری، علی خدایی، ناهید طباطبایی، کاملیا کاکی و هادی کیکاووسی صورت گرفته امسال نیز علیرضا محمودی ایرانمهر(منتقد، داستان‌نویس و فیلمنامه‌نویس) را در جمع خود خواهد داشت.
تجربه های کوتاه داستان نویسی خودتان را در پایگاه اینترنتی این جایزه ثبت کنید و از بایگانی آن، تجربه های سال‌های گذشته را بخوانید و لذت ببرید.
www.10w.ir