شاعری را گفتند غزل یا قصیده؟

گقت: چشمان یار

​احتمالا این آخرش بوده.

—-

تو همیشه تو قلبمی، با تمام خاطرات خوب و بدی که گذاشتیو رفتی. 

خداحافظ فرهاد،

دیدارمون به قیامت.

دلتنگت میشم.

—–

امشب یه مسیج از شماره ناشناس، اشتباه به گوشی من فرستاده شده بود.

—–

هر فرهادی می شناسید که جدیدا گذاشته و رفته، بهش بگید این مسیجش تو گوشی من جا مونده و احتمالا شیرین منتظرشه. برگرد.

شیخی را گفتند، زندگی به چه ماند؟

گفت: خیالبافی و رویا. که به جز آن زندگی را ارزنی نـ ارزد

ویص گفتند عاشقی به چه ماند؟ گفت: هر آن غروب کرده باشی که او در طلوع باقی بماند…

وبلاگهامون رو پاک نکنیم. وبلاگها شبیه همون صندوقچه های قدیمی هستن که یه روز دوباره می ریم سراغشون میبنیم که چقدر خاطرات برامون ساختن، با صندوقچه هامون نامهربونی نکنیم.