نمایش فیلم‌های«یک تماس از دست‌رفته» و «تعبیر شده به خواب‌های معمار» ساخته‌‌ی شهاب آب‌روشن چهارشنبه۲۹فروردین،ساعت۱۸:۳۰ فرهنگسرای طوبی

مستند جهنم روی زمین که به سقوط سوریه و قدرت گرفتن داعش می‌پردازد از این جهت فیلم مهم و قابل توجهی‌ست که به شیوه‌ای از حکومت‌داری اشاره می‌کند که نمونه‌ی آن را در کشورهای دیکتاتورزده‌ی خاورمیانه‌ای بارها دیده‌ایم. فیلم با نوجوانی شروع می‌شود که در مدرسه‌ با هم‌کلاسیانش تلاش کرده بود با اعتراضات کشورهای عربی همراه شوند. آنها روی دیوار شعارهایی علیه اسد و حکومت می‌نویسند. اما کمی بعد با سرکوب جدی رژیم اسد روبرو می‌شوند. سرکوب و بازداشتی که کم‌کم به اعتراضات خیابانی توسط مردم می‌انجامد. و اینبار سرکوب گسترده‌تر و در ادامه جداشدن بخشی از ارتش سوریه و تشکیل ارتش آزاد سوریه. اما داستان به همینجا ختم نمی‌شود. در کنار ارتش آزاد سوریه جبهه‌های دیگری علیه اسد شکل گرفته که هر کدام هدفی را دنبال می‌کنند. و البته جبهه‌هایی که در کنار اسد قرار می‌گیرند. همچون حزب الله لبنان که با حمایت ایران وارد معرکه‌ی سوریه می‌شود. یکی از این گروه‌ها به گفته‌ی این مستند جبهه‌ایست که از سوی خود اسد برای ترساندن مردم شکل گرفته، از طرفی شاخه‌ی جدا شده از القاعده که بعدا تبدیل به داعش می‌شود هم یک سر دیگر ماجراست که تلاش می‌کند نگاه ایدئولوژیک خود را بر سرزمین‌های به تصرف درآمده‌اش پیاده کند. در این آشفته بازار عملا سوریه به جهنمی تبدیل می‌شود که هنوز پس از به اصطلاح حذف داعش کماکان شاهدش هستیم. هنوز گروه‌هایی خواستار حذف اسد از قدرت هستند و برای همین کماکان خبرهایی از درگیری در سوریه و به خاک و خون کشیدن مردم بی‌دفاع به گوش می‌رسد. دیدن این فیلم برای تمام ایرانی‌ها مهم و ضروری‌ست. اینکه چه طور یک کشور خواهان تغیر تبدیل به یک خرابه می‌شود. و ما کجای این داستان ایستاده‌ایم. و چقدر با آن فاصله داریم.

‌

صندلی زدیم تو بالکن و چای.

لیگ‌ها و جام‌ها تموم میشن و بعد دوباره شروع میشن. و این رو به خاطر بسپاریم که:
«تحقیر با کل‌کل فرق می‌کنه، کل‌کل راز جذابیت یک مسابقه‌ست اما تحقیر بن‌بست لذت بردن از اونه»

آخرین قسمت از فصل اول سریال داستان ندیمه یا همان The Handmaid’s Tale به این دلیل با اهمیت و قابل بررسی‌ست که به زنده نگه داشتن امید در یک جامعه بسته و دیکتاتوری می‌پردازد. و صد البته برای مخاطب خاورمیانه‌ای مهم است که انگار داستان بر اساس شرایط دهشتناکِ سایه حکومت دیکتاتوری بر زندگی آنها نوشته شده است.
سریال خدایان آمریکایی (American Gods) که در آخرین قسمت از فصل اول خود به تغییرات گسترده در خاورمیانه اشاره می‌کند و شروع تمام این تغیرات را انقلاب ۵۷ ایران می‌داند، به از دست رفتن قدرت زنان و همچنین تنزل جایگاه آنان پس از تغیر شرایط سیاسی می‌پردازد. و در ادامه حضور پر رنگ داعش در سالهای اخیر موضوعی‌ست که در این سریال شاهدش هستیم. از همین رو می‌توان قسمت پایانی سریال قصه ندیمه را ادامه این داستان دانست. آنجا که نقش اصلی مبارزه با حاکمیت توتالیتر را زنان ایفا می‌کنند. جایی که با هم مبارزه می‌کنند. به هم اعتماد می‌کنند و با هم در مقابل دیکتاتورهای زمانه به روش‌های خودشان می‌ایستند. اگر سریال خدایان آمریکایی می‌خواست بگوید که قدرت دیرینه‌ی زنان در تمامی امور با حضور دیکتاتوری‌های مختلف در خاورمیانه از بین رفته، قصه‌ی ندیمه می‌خواهد بگوید آن قدرت دوباره توسط خود زنان به دست خواهد آمد. جایی که زنان با هم همچون یک ارتش مقتدر در مقابل سنگسار همجنس خود (دختر بیگناهی که تنها می خواست مثل یک انسان عادی زندگی کند) می‌ایستند و تن به آن نمی‌دهند. ارتشی که ذره ذره راه خود را برای مبارزه و فرار از شرایط دهشتناک موجود پیدا می‌کند و خواهان تن دادن به آن نیست.
البته اگر پیش از این فیلم دندان نیش ساخته‌ی یورگوس لانتیموس کارگردان شهیر یونانی را دیده باشید و فضای رعب‌آور زندگی فرزندان حبس شده در آن خانه را تجربه کرده باشید دیدن جامعه دیکتاتوری سریال قصه ندیمه آنچنان عجیب و مبتکرانه به نظر نخواهد رسید. بی‌شک آثار بزرگی همچون دندان نیش مستقیم یا غیرمستقیم بر خلق فضای سریال قصه ندیمه تاثیرگذار بوده‌اند.

درست همین لحظه

امسال رو با خیام شروع کردیم ببینیم چی می‌شه.