و جشنواره تئاتر فجر نشان داد تئاتر هنوز برای سرمایه دارهای با پرستیژی است که وقتی در سالن جشنواره حضور پیدا می کنند چنان همگان را مجذوب خود می کنند که حتی مخاطبین بی بلیط و بی پرستیژ به ناگاه فراموش شده ، پشت در سالن همچون رهگذری به در و دیوار و سالن آدمهای با پرستیژ نگاه می کنند و از آنجا دور می شوند . آری آنجا همه فراموش می شوند . این است مرزبندی‌ای که تئاتر برای انسان ها انجام می دهد . خدانگهدار برشت .
2 پاسخ
سلام ودرود
ما زیاران چشم یاری داشتیم … خود غلط بود آنچه می پنداشتیم !
……………
جشنواره داستانک دخیل
سلام .
خسته نباشید به شما دوست عزیز . خوب شد یادآوری کردید …