بیاییم ببینیم با قهوه ای کردن جریانی در اکنون، ناخواسته خودمان را در گذشته قهوه ای نمی‌کنیم. بعضی انتقادها غالبا یک تف سربالاست. قبل از اینکه روی اطرافیان به خاطر رفتار اکنونشان بیفتد. روی خودمان در گذشته میفتد…

صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران از رئیس جمهوری پیشین ایران (ا.ن) یک سری کپی گرفته و ول کرده توی مجموعه‌اش… کامران نجف زاده یکی از همان‌هاست… احتمالا آنقدر به او می‌رسند که با برنامه‌ی چرند صرفاَ جهت اطلاع که سراسر بوی تعفن عقده‌گشایی میدهد شروع می‌کند به قهوه‌ای کردن همه‌ی مخالفان دولت ا.ن… نوش جانت کامران جان…  

مجری: ممنون که روی خط برنامه ما اومدید. به نظر شما نقش آمریکا رو در پیشبرد مذاکرات هسته ای در کنار باقی قدرت های جهان از جمله ۵+۱ چگونه می بینید و ازریابی می کنید؟ بیننده: نقشش رو پررنگ می بینم. مجری: ممنونم از نظر کارشناسانتون و همچنین از اینکه با برنامه ما همراه بودید. تا برنامه بعد خدانگهدار…

اینکه یه عده اومدن فیلم ساختن در انتقاد حسن روحانی خیلی خوبه. اما اینها زمانی که رئیس جمهوری قبلی که حتی عقم می گیره اسمش رو بگم اینهمه گند کاری کرد چرا خفه خون گرفته بودن؟ کدون گوری بودن؟ پ.ن : ببین سیاست عجب بی پدر و مادره. پای منفعت در میون باشه به روحانی هم رحم نمیکنن.

خبری خواندم که در آن گفته شده بود ۴۷ هزار زن پس از مرخصی زایمان از کار بی کار شده اند. سوالی که مطرح می شود این است؛ در جامعه ای که هنوز امنیت شغلی آنچنان بالا نیست که زن با آرامش خیال به نگهداری فرزندش بپردازد چه طور اینقدر شعارهای پوچ و تو خالی می دهند که خانواده ها به فکر افزایش جمعیت باشند. یعنی آنقدر کارد به استخوان مسئولین نرسیده که کمی شعور به خرج بدهند با اینهمه گرانی، پایین بودن حقوق (که بعضا به زیر خط فقر می رسد)، پایین بودن سطح آموزشی و سواد در جامعه

پیش از مدیریت جهان. پیش از دستیابی به حق مسلم هسته ای. پیش از با خاک یکسان کردن اسرائیل. پیش از دستیابی به اقتصاد اول و بدون وابستگی دنیا. پیش از ادعای داشتن سربازان گمنام امام زمان که گوش فلک را کر کرده، یک گه دیگری بخورید. فکری به حال این سربازهای بیچاره ای بکنید که یکی یکی به خاطر حماقت های یک عده دیگر دارند جان می دهند. باتشکر

از سال ۸۸ تا کنون بیشمار افرادی به خاطر انتخابات کذایی که قرار بود ا.ن از صندوق بیرون بیاید کشته شدند، یک بار کسی پیگیری نکرد که عامل آن همه خونریزی در خیابانها کیست؟ (ما هم اصلا نمی دانیم). مادر ستار بهشتی و بهشتی ها هنوز داغدار بچه هایشان هستند. اما الان یک دفعه یادشان آمده که پگاه آهنگرانی باید محکوم شود. خدا را شکر پگاه آهنگرانی محکوم شد و الان ثبات به جامعه بازگشت و عدل به معنای واقعی خودش برقرار شد…

۱- کاندیداهای شورای شهر، الان برای تبلیغ خودشان شهر را به افتضاح نکشند، ما توقعی نداریم بعدا شهر را آباد کنند. ۲- عکس یکی از خانم های کاندید شورای شهر بزرگ تر از عکس آقای م.ب.ق کاندید ریاست جمهوری است. اولین باری است که دیده می شود عکس یک خانم را به این بزرگی در سرزمین اسلامی ایران نصب کرده اند، مسولین رسیدگی کنند لطفا. ۳- برای تحقیق و تفحص به مراکز خاله زنکی نروید. خاله زنک ها خود را شایسته و لایق پخش کردن خبرها می دانند. ۴- رای دادن یا ندادن مساله این است… که انتخابات یک بازی

کمی از این مناظره ی آبکی و خنده دار نگذشته بود که توی یکی از همین شبکه های اجتماعی، عکسی دیدم از شخصی که چهار سال پیش توی یکی از خیابان های بزرگ پایتخت دستش را بالا برده بود و جمعیت حاضر هم همین طور. عکس حالا دیگر ناراحت کننده است. آدم بت سازی نیستم و تلاشم همین است که همه چیز را واقع بینانه ببینم. کسی که برای دفاع از حقوق از دست رفته ی ملتی بیش از هشتصد روز را در حصر خانگی  مانده کجاست که ببیند چه بر سر مملکت آورده اند؟ کاری کرده اند که روز

یک خبر مربوط به بی کاری در یک کشور اروپایی + یک خبر مربوط به بحران اقتصادی اروپا و تبعات آن + یک خبر مربوط به یک منطقه‌ی گردشگری در ایران (احتمالا هم برای اولین باره که داره معرفی میشه) + یک خبر مربوط به خدمات دولت خدمت گزار یا مجلس محترم اسلامی (که مثلا فلان قانون تصویب شده یا فلان پروژه به بهره برداری رسیده) + یک خبر مربوط به نا آرامی‌ها در کشورهای عربی + یک خبر مربوط به وضعیت خوب کشاورزان یا خرید کردن مردم در بازار (کلا خوشحالی مردم ایران، حالا یا جشنه یا یک اتفاق خوشحال کننده‌ای تو