من یه آدمم که هزاران جمله باحال دارم، کتاب ندارم. اما در مورد هر موضوعی در کائنات نظر دادم. بله. درست حدس زدید، من یک توئیتری‌ام با چند کیلو حرف …
من یه آدمم که هزار‌تا عکس گرفتم. عکاس نیستم. اما از هر حالتی از خودم و اطرافم عکسای یهویی گرفتم. بله درست حدس زدید من یه اینستاگرامی‌ام. با چند کیلو عکس.
سايه هاى بلند عصر
دختران لوند پنجشنبه ها
همهمه ى بى چيز كافه ها
پشت كرده باشى به غروب
كه با اشياء صميمى ترى
با لمسِ جمعه پيش از آمدنش
با گوشىِ تلفنت
با همين “با”
با با
باباى كسالت روزهاى تعطيل
با شما
بله با شما
با فكرِ شما
با رفتار دست هاى شما با روسرى
با سفارشى كه در چشم مى برى
با كلمه اى كه از تاريكى مى ترسد
با ليوانِ چايى كه غروب را در گلو دارد
با كتابى كه بوى خوب چوب مى دهد
با همين با
بارى به هر جهت
اين حرف ها در سايه هاى بلند عصر
با اشياء
(از کانال ارغنون)
در انیمیشن ماری و مکس، جایی مکس می‌گوید: یکبار پلیس منو گرفت و چون دید به جز خودم واسه هیچ کس دیگری آسیبی ندارم من رو آزاد کرد.دیالوگ معروفی هم بود. بارها و بارها هم در شبکه‌های مجازی منتشر شد.
وضعیت ممکلتمان را می‌بینم یاد مکس می‌افتم. حالا اگر سوریه و عراق و یمن و شهیدان مدافع حرم را بیخیال شویم میبینیم این مملکت بیشترین ضررش برای ساکنینش بوده، نه مردم سایر کشورها…
کسی آنچنان کاری با ایران ندارد، خودشان بیشتر از هر کسی برای خودشان آسیب‌اند.
یا میشه یا نمیشه.
اگه شد مغرور نشو، اگه نشد مایوس
مغرور نشو چون در همیشه رو یه پاشنه نمی‌چرخه
مایوس نشو چون در همیشه رو یه پاشنه نمی‌چرخه