خاطره خوبی بود ، بعد از مدتی تمام دست اندر کاران سینما را یکجا دیدیم… ۱- عمادالدین عمادی ۲ – محمد علی قویدل ۳- ابراهیم پشتکوهی ۴- رهبر امامدادی ۵ – مهدی بهرامی ۶ – فرهاد فرزاد امیر ابراهیمی ۷- امیر مینابیان ۸ – علی عسکری ۹ – مهراب بهرامی ۱۰ – ایمان رحیمی ۱۱- فرشید ایرانپرست ۱۲ – محسن رئیسی ۱۳- حامد بردبار ۱۴-روح اله بلوچی ۱۵- احسان رضائی ۱۶- ایمان رضائی ۱۷- محمود شهبازی ۱۸ – صغری لکزائی فر ۱۹ – مسعود میزائی ۲۰ – مسعود دیرباز ۲۱- سمیرا بی طمع ۲۲- فریده گرمساری ۲۳- مرضیه دهقانی ۲۴-
فیلم در قد و قوارهی تعرف و تمجیدهای اغراق شده که پیرامونش شکل گرفت نبود. تدوین نقشش را به خوبی ایفا نکرد، جایی که میتوانست
به این نتیجه رسیدم که برای نوشتن، یک چیز خیلی مهم است. وقتی چشمه جوشیدن خلاقیت خشک شده و به هر ریسمان باریکی چنگ میزنی
همیشه این ضرب المثل ایرانی برام در مواقع حساسی که فکر میکنم همه چی قراره به خوبی پیش بره تکرار میشه. «سنگ بزرگ نشونه نزدنه».
زمانی که سر کلاس نقد ادبی برای اولین بار به شوخی (با اشاره به پست وبلاگی که همان موقع خوانده بودم) به استاد گفتم دوم
یک روز ظهر که از سر عادت هر روزه و بیحوصلگی تکرار امر درست کردن نهار رفتم توی آشپزخانه و با ترکیب تکراریتر چند مواد