محمدرضا رکن الدینی فیلمساز هرمزگانی توانست در جشنواره پروین اعتصامی جایزه بهترین فیلم پیشرو را برای فیلم «من در محدوه ادراک» کسب کند. بی شک رکن الدینی نه احتیاجی به این جایزه دارد و نه جایزه پروین اعتصامی آنچنان مهم است. اما این توجه و جایزه‌ی به این فیلم نشان دهنده دو نکته مهم است. ۱- رکن الدینی فیلم خودش را می سازد. و فارغ از شیوه و منش جشنواره ها آن چیزی که فکر می کند درست را انجام می دهد. (که ممکن بود همین جشنواره پروین اعتصامی هم فیلم او را نپذیرد) ۲- هستند هنوز افرادی در این جامعه
من که راضی نیستم حتی یک ریال از پول این مملکت بره خارج از مرزهای خودمون کمک بشه، اما دیدید یک نفر از فلسطین مال‌ها
بعد از رفتن مادربزرگم در این تقریبا یازده سال گذشته، این خاله، بزرگ خانواده مادری بود. دیر به دیر میدیدمش. آخرین بار که کرمان بودم
۹۶ خفه‌خون ۹۸ خفه‌خون ۴۰۱ باز هم خفه‌خون دلیل: چون خودتون یکی از طرفداران اون ایدئولوژی بودید و دستتون می‌رسید به صفوف اسلحه به دستان
اوج سینمای پناهی «طلای سرخ» بود و «دایره». بعد از جریانات ۸۸ و دستگیری انگار پرت شد به دنیای دیگری. در این چند فیلم اخیر
تابستان ۹۱ دکتر به خاطر یک ماموریت کاری به آفریقا رفت. عکس‌هایش از این سفر را توی فیس‌بوکش می‌گذاشت. وقتی برگشت برای اولین بار اسم