یک کات توی محور نمای هدشات از خاتمی – به تمامی افراد هر دو فهرست (اینقدر هم لزوم نداشت به اینهمه نمای بسته، فهمیدیم آقای کارگردان) سوالم اینه این چه دموکراسیه که تو این همه سال به دنبال آلترناتیوی به جای رای دادن نبوده؟؟؟ و الان شده دستاویز یه عده که به بهانه تمرین دموکراسی مردم رو بکشونن پای صندوق رای تا تنور مشروعیت بخشیدن به خودشون همیشه گرم باشه…
خدایا… نماینده‌هایی که برای تبلیغات حماقتشان(نه معرفی خودشان و توانمندی‌شان) شهر را به گند کشیدند و از زنان نهایت استفاده ابزاری را بردند نه تنها به مجلس راه مده بلکه مچ‌هایشان را هر چه زودتر پیش مردم باز بنُمای… خدایا خودت میزان سادگی مردم را می‌دانی…
نوروز انگار تنها همون روز اولش آدم رو با یک حس و حال نو شدگی سنجاق می‌کنه. روزهای بعدش انگار دوباره می‌افتی توی یک سرازیر
سالها پیش جایی نوشته بودم: «یه روستا هست که سر جمع نوزده تا دختر داره توش. تا حالا هیچ شعر عاشقانه‌ای برای هیچ کدوم از
در اینکه شکست خوردن بخشی از زندگی آدمیست شکی نیست. اینکه ممکن است انسان از هر شکستی پله‌ای برای پیروزی آینده‌اش بسازد دور از ذهن
داستان نویسی آمریکا را به این صورت دوره بندی میکنند: ۱۸۳۰ – ۱۸۶۵ = دوره ی رمانتیک ۱۸۶۵ – ۱۹۰۰ = دوره ی رئالیسم ۱۹۰۰
«خطر لو رفتن داستان» اولین رمان عطیه عطار زاده تمام تلاش خود را کرده که اثری خاص و قابل توجه به نظر برسد،اما آیا واقعا