پیشنهاد فیلم

پیشنهاد کتاب

In the mood for love (در حال و هوای عشق)

موسقی که میشنوید ساخته ی Michael Galasso / Shigeru Umebayashi مربوط به فیلم در حال هوای عشق به کارگردانی  وونگ کار وای است .


پوستر فیلم در حال و هوای عشق
پوستر فیلم در حال و هوای عشق

[audio:https://leee.ir/wp-content/uploads/In_the_Mood_for_Love.mp3|titles=In_the_Mood_for_Love]

موسیقی این فیلم کار آهنگساز واحدی نیست و وونگ کاروای برای ساوند ترک آن از قطعات مختلف ساخته آهنگسازان ژاپنی و آمریکایی مثل شیگرو اومه بایاشی و مایکل گالاسو(Michael Galasso) و آوازهای چینی و ترانه‌های نت کینگ کول(Nat King Cole) استفاده کرده است. عنوان اصلی فیلم برگرفته از نام یکی از ترانه‌های مشهور نت کینگ کول خواننده بزرگ موسیقی جز است. ترانه‌ای با عنوان I am in the mood for love که در سال‌های دهه شصت خوانده است. تم اصلی فیلم بر دوش قطعه‌ای است از ساخته‌های شیگرو اومه بایاشی، اومه بایاشی این قطعه را که تم یومه جی(Yumeji) نام دارد در سال ۱۹۹۱ برای فیلمی به همین نام اثر سوزوکی سی جون فیلمساز ژاپنی ساخته است. والسی عاشقانه و زیبا که با سازهای زهی نواخته شده و بارها در فیلم شنیده می‌شود .

منبع پوستر *

منبع مطالب *

28 پاسخ

    1. سلام
      ممنون از نظرتون . ولی متاسفانه این قالب اختصاصی طراحی شده …
      به برگه ای که سمت چپ سایت چسبیده شده توجه بفرمائید … اون پائین پائین … قسمتی هست که طراح سایت آدرس خودشون رو نوشتند … می تونید به آدرسشون مراجعه کنید و قالب مورد نظرتون رو درخواست بدید …

پاسخ دادن به من لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته‌های پیشین

معنی زندگی کردن

یک روز ظهر که از سر عادت هر روزه و بی‌حوصلگی تکرار امر درست کردن نهار رفتم توی آشپزخانه و با ترکیب تکراری‌تر چند مواد

دوراهی ریا و صداقت

من که راضی نیستم حتی یک‌ ریال از پول این مملکت بره خارج از مرزهای خودمون کمک بشه، اما دیدید یک نفر از فلسطین مال‌ها

دندان فیل

بعد از رفتن مادربزرگم در این تقریبا یازده سال گذشته، این خاله‌، بزرگ خانواده مادری بود. دیر به دیر میدیدمش. آخرین بار که کرمان بودم

خفه‌خون گرفتگان

۹۶ خفه‌خون ۹۸ خفه‌خون ۴۰۱ باز هم خفه‌خون دلیل: چون خودتون یکی از طرفداران اون ایدئولوژی بودید و دستتون می‌رسید به صفوف اسلحه به دستان

یک تصادف ساده

اوج سینمای پناهی «طلای سرخ» بود و «دایره». بعد از جریانات ۸۸ و دستگیری انگار پرت شد به دنیای دیگری. در این چند فیلم اخیر