۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴

پیشنهاد فیلم

پیشنهاد کتاب

این یک کامیون نیست، یک ۱۸ چرخ است

کامیون فیلمی از کامپوزیا پرتوی که با محوریت حضور داعش در مناطق کردنشین عراق به آوارگی زنان ایزدی می‌پردازد، در ابتدا وعده‌ی داستان جذابی را به مخاطب می‌دهد اما در ادامه متوجه می‌شویم که فیلم از همان کلیشه‌ی جستجوی قهرمان پیروی می‌کند. قهرمان فیلم که در انتها متوجه می‌شویم نامش بهروز است در جستجوی مردی کرد است که بتواند زن و بچه و برادرش را به او برساند. فیلمی با زمانی قریب به ۱۰۰ دقیقه در انتها مخاطب را با این سوال روبرو می‌کند؛ که چی؟ یعنی این سیر و سلوک پیدا کردن مردی که هیچ نشانی از او نیست قرار است شخصیت یا در بهترین حالت مخاطب را با چه چیز مهمتری روبرو کند؟
زمان بالای فیلم پر از لحظات قابل چشم پوشی‌ست. دیالوگ‌های گاه آزار دهنده مثل جایی که زن با لهجه‌ای که سعی می‌کند طبیعی به نظر برسد می‌گوید:‌ آدم هر جا دلخوشی داشته باشه همونجا خونشه.
یا جایی که حضور بی‌خود و بی‌جهت نیکی کریمی با یک دیالوگ عجیب همراه می‌شود. کامیون بهروز با او تصادف کرده و زمانی که متوجه می‌شود مسافر کامیون بهروز یک زن ایزدی‌ست جلو رفته و از او می‌پرسد:‌داعش با شما چه کار کرده؟
آیا احمقانه‌تر از این سوال هم می‌شود پرسید؟ آن هم با آن حس و حال مثلا دلسوزانه؟ به هر حال اگر بخواهیم فیلم را به دور از احساسات بررسی کنیم، چیزی به جز یک داستان کش‌دار و تلاش برای نشان دادن سختی‌های زندگی یک خانواده کرد در شهر همیشه شلوغ تهران نمی‌بینیم. و در انتها این سوال پیش می‌آید که آیا تمام تاثیرات حضور داعش همین بود؟ تمام مصیبت وارد شده به یک خانواده کرد با یافتن یک خانه در حاشیه شهر تهران حل می‌شود؟ قطعا این تنها بخشی از مسائل همچین خانواده‌ایست اما پرداختن به این موضوع با همچین داستانی چندان مخاطب را با عمق یا سطح فاجعه روبرو نمی‌کند.
البته بازی خوب و قابل قبول سعید‌آقاخانی از نکات قابل دفاع فیلم است که می‌توانست با انتخاب شخصیت مناسب‌تری برای کاراکتر زن زوج مناسبی برای روبروی هم قرار گرفتن فراهم شود. زوجی که در یک بده بستان بتوانند قابلیت‌های شخصیت‌پردازی خودشان را به نمایش بگذارند. اما تمامی بار فیلم بر دوش بهروز (سعیدآقاخانی) و شخصیت پردازی اوست که پس از گذشت یک سوم ابتدایی فیلم به یک مونوتون تقریبا یکنواخت تبدیل می‌شود.
البته کامیون کامپوزیا پرتوی اثر قابل‌ قبول‌تر از فیلمی‌ست که با همکاری جعفر پناهی به نام «پرده‌» ساخته است. در حداقل‌ترین حالت ممکن کامیون سه بخش مهم شروع، میانه و پایان را دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.