***
۱-ماه رمضان تمام شد و هیچ چیزی درمن تغییری نکرد . حتی وزن هم کم نکردم .
۲ – سالی یک دوست را به خاطر سوء تفاهم از دست می دهم . ۸۷ به خاطر یک خبر ، ۸۸ به خاطر رایت نشدن یک دی وی دی و ۸۹ هم به خاطر نرسیدن یک اس ام اس که در همین ماه رمضان اتفاق افتاد . اگرچه با تمامشان در رابطه هستم و هنوز دوست من محسوب می شوند ، اما احساس می کنم دیگر با من مثل روز اول بر خورد نمی کنند ، ای کاش همه ی ما قبل از هر تصمیمی با طرف مقابل حرف می زدیم و بعد با قطعیت در رفتارمان تغییر ایجاد می کردیم . نمونه ی همین اتفاق هم جلوی خودم بین دو دوست تزدیک پیش آمد . از هر دو طرف خواستم که با هم حرف بزنند اما هر کدام طرف مقابل را مسئول مشکل پیش آمده می دانستند .
۳ – در ایام ماه رمضان فرصتی شد تا با آقای شهیدی صاحب کتاب فروشی مجتمع سیتی سنتر کمی حرف بزنم . رمضان امسال برای اولین بار صدای ربنای شجریان هم در همان مجتمع سیتی سنتر می شنیدم . در یکی از همین ملاقات ها آقای شهیدی دو کتابی که چند سال پیش در بندرعباس ترجمه و در انتشارات خودش چاپ کرده بود را نشانم داد . البته نسخه ای از آنها را هم به خودم داد که در عکس پائین آن را می ببینید . اگر چه کتابی را هم در سال ۶۷ ترجمه کرده بود که نسخه ای را همان لحظه در دسترس نداشت .
سلام دوست عزیز از رمضان که بگذریم.
انچه که همیشه منو آزار میده ایم اس ام اس هاس تبریک عمومی است که فله ای میاد. از یک طرف اول رمضان و در آخر هم همینطور با کمال خوشحالی امسال من فقط یکی رو دریافت کردم که البته برا اینکه ناراحت نشه اون دوست جواب دادم. ولی کلا ترجیح میدم کسی حالم را بپرسه تا اعیاد و مناسبات رسمی رو بهم تبریک بگن.
سلام بر شما دوست عزیز
واسه من بیشتر از طرف ایرانسل اومد . دوستان دیگه هم لطف داشتن فرستادن …
به هر حال این هم بهانه ایست برای یادآوری اینکه دوستان عزیزمون رو فراموش نکردیم . به نظرم یه نشونه است .
واقعیت این‌است که رابطه‌ای که به کدورت آلوده شود، سخت بشود آن‌را به حالت اول برگرداند.
راست می‌گویید؛ آدم قبل از هر واکنشی باید شرایط را خوب بررسی کند.
خر ما از کرگی دم نداشت . و در ادامه هم متوجه شدم که احتمالا پای شانس من لنگه ،که تمام سنگ های عالم جلوی اوون صف کشیدن … همه هم از دست من دلخور میشن … البته خود من هم در شرایط های حساس کم عجولانه قضاوت نکردم … احتمالا تاوان تموم اون هاست …