پیشنهاد فیلم

پیشنهاد کتاب

از مسکو تا شانگهای

حدیث باختهای پی در پی جناب احمدی نژاد حدیث عجیبی نیست .همه چیز از دیرباز از همان موقع که کوله بار روسیه را پر کردیم از هدایای گوناگون از همان موقع که دریای خزر پنجاه درصدیمان شد سیزده درصد از همان موقع که بازار مملکت پر شد از اجناس بنجل چینی و کک هیچ یک از سران هم نگزید معلوم بود. از همان موقع که یک یک کارخانه های ما خوابید و صنعت کشور دچار ورشکستی  و رکود و هویتمان چینی شد( شنیده ام گوسفند زنده از چین وارد میکنند) فاتحه اقتصاد کشور خوانده شده بود. و چه حالا که دوست قدیم و دشمن دیرین به عبارتی (البته اگه شما فهمیدید به ما هم بگویید) به قطنامه رای مثبت داد و دولت چین هم. اما زهی خیال باطل چون روسیه عنوان کرد به دلیل تحریم در شورای امنیت ایران  ازعضویت در شورای شانگهای  باز خواهد ماند. و اینگونه بود که حتی معامله موشکهای S-300  در هاله ابهام فرو رفت و به عبارتی روسیه علنن گفت این معامله سر نخواهد گرفت. عجیب که هنوز با چین دوست هستیم و با روسیه نه ، آیا بدلیل اهمیت ندادن به تایید قطعنامه است  ؟ ( امید به اینکه هر چه بیشتر قطعنامه صادر کنند زودتر قطعنامه دان شورای امنیت پاره خواهد شد و خیال ما هم راحت ) که همچنان دست دولت چین  رامحکم میفشاریم . و به دلیل برهم خوردن اصل معامله موشکها با روسیه در افتاده ایم.

نویسنده : سیما سهرابی

7 پاسخ

  1. آقای دکتر دست گل‌هاشان یکی دو تا نیست که! دیشب به بابای بچه‌‌ها می‌گویم خوب شد ما جام جهانی نرفتیم و گرنه باید به جای استرالیا از آلمان چهار تا گل می‌خوردیم. بابای بچه‌ها می‌گوید نه‌خیر! اگر آقای دکتر، سیاست را قاطی فوتبال نمی‌کرد و آن همه افتضاح به بار نمی‌آورد، اساسا وضع فوتبال ایران خیلی بهتر از این‌ها بود. وضع فوتبال ما اشل کوچکی از وضع مملکتمان است.

    شما یک کار را بگو که آقای دکتر خراب کاری نکرده باشد.

    1. یکی از بهترین اتفاقی هایی که سال گذشته افتاد ، و من خیلی خوشحال شدم . نرفتن ایران به جام جهانی بود . چون دقیقا می تونست شیرینی رفتن به جام جهانی تلخی تقلب ها و کشت و کشتارها رو به فراموشی بسپاره . و مردم در فاصله ی کوتاهی خیلی چیزها رو فراموش می کردن . البته تعدادی از مردم … و این نرفتن خیلی به نفع ایرانی ها شد …

پاسخ دادن به لی لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *