۱.
این شعر که کاملا جدی و احساسیست را
توی جوی آب رها کرده اند
همانطور که هنوز کاملا
بند نافش بریده نشده
۲ .
مغازه ی خاک گرفته ی بی صاحب
آدمکی خفته در جعبه ی کاغذی
من
۳ .
و هنوز
در کف زنان بی آبرویی که
خودشان خبر ندارند بی آبرو شده اند
حالا که ماشین بزرگ
به همه ی مان برچسب زده است
همیشه این ضرب المثل ایرانی برام در مواقع حساسی که فکر می‌کنم همه چی قراره به خوبی پیش بره تکرار می‌شه. «سنگ بزرگ نشونه نزدنه».
زمانی که سر کلاس نقد ادبی برای اولین بار به شوخی (با اشاره به پست وبلاگی که همان موقع خوانده بودم) به استاد گفتم دوم
یک روز ظهر که از سر عادت هر روزه و بی‌حوصلگی تکرار امر درست کردن نهار رفتم توی آشپزخانه و با ترکیب تکراری‌تر چند مواد
من که راضی نیستم حتی یک ریال از پول این مملکت بره خارج از مرزهای خودمون کمک بشه، اما دیدید یک نفر از فلسطین مال‌ها
بعد از رفتن مادربزرگم در این تقریبا یازده سال گذشته، این خاله، بزرگ خانواده مادری بود. دیر به دیر میدیدمش. آخرین بار که کرمان بودم
8 پاسخ
سلام.
زیبا بودند؛ مخصوصا دومی را خیلی دوست داشتم.
سلام.خواهش می کنم . خوشحالم خوشتون اومد…
یاد اون روز افتادم که تخ..ی تخ..ی با اسپانیا همه تیم ها رو لوله کردی.
سلام .ممنون. یعنی اینقدر نوشته ام بد بود ؟
نه بابا منظور کامنتم در مورد شعرهات نبود.همین جوری دلم تنگ شد برات یاد اون روز افتادم و خندیدم.
اره . یادش بخیر . جای اینیستا و رینا رو با هم عوض کرده بودی . :)))
حاج شهاب تهرانی !!!
ماشالا از وقتی مهاجرت کردین کلی سر ذوق اومدین ها اااااااااااااااا
ای بابا . ممنون . اما خب قبل از اون هم این وبلاگ چراغش روشن بود :)