که خوردش میکنی تو
روح را انسان از سر راه نیاورده
قرار نیست کار سختی بکنی
فقط حواست
به واژه هایی باشد
که پخش می کنی
مسئولیتشان را خودت بپذیر
هنوز واژه هایی از تو هستند
که پیونده خورده اند
جمله شده اند
و تو بچه هایشان را
ندیدی
که در ذهن من
لگد می زنند
لگد می زنند
که این بچه ها شبیه هیچ کسی نیستند
یک حس دورند
انگار
حسرت با حسرت
همبستر شده باشد
جالب بود
سپاس ادریس جان :)
عالی بود و اشنا
مم نون لی عزیز
ممنون احسان جان
این هم باز از اون حس های مشترکه که می فهمیمش.
این بار هم…
آخ آخ آخ
اونا که در نطفه خفه میشن
اونا
اونا صدی ، همونا …
:|
که هیچ جوری هم سقط نمیشن…
که هیچ جوری ، و شاید تا ابد هی لگد بزنن.